خدا جان
در شهر ما پسری هست به اسم شاهین
مادر و پدر ندارد، با خاله اش زندگی می کند، خاله اش هم ...
خاله اش با... امرار معاش می کند. شاهین هر روز مردهای غریبه را میبیند که می آیند و می روند.
شاهین فحش میشنود، شاهین کتک می خورد، شاهین نماز می خواند، شاهین قرآن می خواند و گاهی...
شاهین کودکی را کتک می زند.
این گونه است که می گویم شهر ما سرد است.
سرد از نفس کسانی که درد مادران و کودکان شهر ما را می دانند اما...
اما بی تفاوت می گذرند، و نهایت غمشان این است که چگونه سفره افطاری رنگین تر از همسایه بگسترند در حالیکه زنان و کودکان شهرشان با اشک و آه روزه می گشایند و...
خداوندا مباد از بی خبران باشیم...
مباد شرمنده روی عزیزان تو باشیم...
بگذار سهم ما از رمضان هم سفره شدن با اهالی خانواده تو باشد -عیال الله-