نوید مجری می شود .نوید به حضار سلام می کند . هادی قرآن می خواند : بخوان محمد به نام پروردگارت
همه می آیند و می روند .همه بین کارها گم می شوند.

آقای رهروی یخ می خرد. سعید مقوا می خرد . مهدی عرق می ریزد . امین نفس نفس می زند، مصطفی پله ها را 2 تا یکی می کند. نفیسه می افتد
همه می دوند. همه گم می شوند. همه را به هم فشرده اند تا خمیر شوند . بعد از خمیر یک آدم بزرگ ساخته اند.

گروه موسیقی می آید ، می خواند: محمد شهسوار شهسواران
گروه تئاتر می آید ، می چرخد ، می گوید: دخترای ننه صحرا
به بچه ها جایزه می دهند، بچه ها شاد می شوند.
شارمین می آید به بچه ها قول می دهد اگر درس بخوانند ...
شارمین از سن پایین می آید بچه ای می گوید : عمو من کار می کنم . تجدید آوردم اگه قبول شم؟....
شارمین که خیلی وقت است گم شده...

برنامه تمام شده است . بچه های خانواده ها می ریزند روی سن بین گلها و پروانه ها گم می شوند.
ظهر می شود باز همه می دوند .
باز کسی مسئول کاری نیست، همه مسئول همه کارند.
غذا ها پخش می شود. مسئول هر محله خانواده ها را برمی گرداند . موقع رفتن بچه ها با دست های پر جایزه چقدر شادند.
سالن باز کثیف شده است. باز جارو می کنیم . ما بین هیچ آلودگی گم نمی شویم
سالن ساکت است.
همه به تن خسته اند. همه نفس نفس می زنند اما شادند به شادی بچه های محروم. همه مبعوث شده اند انگار در این روز. همه گم شده اند انگار در این روز